Z perspektywy historii kultury wnętrza świątyń można traktować jako żywe muzea, gdzie zgromadzono przedmioty kultu religijnego, nierzadko o wielkiej wartości artystycznej, które zostały stworzone bezpośrednio dla sakralnej przestrzeni. Trwają one więc w swoim naturalnym środowisku, a nie w sztucznych ramach muzealnych ekspozycji. Dzieła sztuki sakralnej, by przywołać choćby największe z nich jak np. „Pieta” watykańska Michała Anioła w bazylice św. Piotra w Rymie, czy „Ekstaza św. Teresy” Giovaniego Berniniego w kościele Santa Maria della Vittoria w Rzymie, pozostając w harmonii ze swoim historycznym otoczeniem mają wyjątkowy wydźwięk i tchną autentyzmem miejsca. Każdy z tych obiektów ma swoją biografię i jest potencjalną opowieścią o ludziach sprzed wieków. 

Czytaj więcej

Stan zachowania obiektów kultury żydowskiej w Polsce (także w woj. kujawsko-pomorskim) jest szczątkowy. Na przykład większość cmentarzy żydowskich nie zachowała się wcale, choć jeszcze w II poł. XX w. niektóre z nich stanowiły widoczny ślad w krajobrazie. 

Czytaj więcej

Europejski Szlak Gotyku Ceglanego (EuRoB) to stowarzyszenie, które zrzesza regiony, gminy, miasta, miejscowości, instytucje z  południowej części obszaru bałtyckiego - Danii, Niemiec i Polski, zasobne w obiekty gotyku ceglanego. Na szlaku znajduje się kilkaset zabytków architektury gotyckiej tak świeckiej (ratusze, kamienice, fortyfikacje), jak sakralnej (kościoły, klasztory, kaplice).

Czytaj więcej

Założona w 1346 r. Bydgoszcz, niejako kontynuująca byt znacznie wcześniejszej pobliskiej osady podgrodowej nagromadziła w ciągu pierwszych wieków swojego istnienia szereg wartościowych historycznie gotyckich obiektów, które na trwałe wpisały się w krajobraz miasta. Z czasem niektóre z nich  z powodów złego stanu technicznego zburzono i zastąpiono nowymi budowlami, inne przebudowywano i remontowano, dzięki czemu przetrwały wiele stuleci. Szczególnie trudnym okresem pod względem zachowania bydgoskich obiektów średniowiecznych okazał się wiek XIX w., kiedy władze pruskie w wyniku sekularyzacji klasztorów zlikwidowały część kościołów klasztornych i parafialnych o średniowiecznej metryce. Z panoramy miasta znikały wówczas także obiekty świeckie np. zamek bydgoski, bramy miejskie i mury obronne, traktowane jako źródło surowca do nowo wznoszonych budynków. Wprawdzie równolegle powstawały wówczas nowe obiekty stylistycznie inspirowane m.in. architekturą średniowieczną (zwłaszcza gotycką), ale był to już jednak inny, wymiar historycznych wartości, mimo że formalnie nawiązujących do oryginału. Wszystko to spowodowało, że zasoby architektury miasta z czasów piastowskich i jagiellońskich zostały znacznie uszczuplone i do czasów współczesnych przetrwały tylko niektóre przykłady.

Czytaj więcej

W 1990 r. Rada Europy podjęła decyzję o powołaniu Europejskiego Szlaku Cystersów. Powołanie polskiej części Szlaku Cysterskiego odbyło się w opactwie cysterskim w Mogile w dniach 16-17 września 1990 roku podczas Wędrownej Międzynaro¬dowej Konferencji pt. „Dro¬ga Cystersów w Polsce”. Przestrzenny przebieg szlaku wytyczono w 1993 r. Opracowano także charakterystyczne logo przypominające kształtem średniowieczny krzyż pokutny. We wrześniu 2003 r. utworzona została Rada Koordynacyjna Szlaku Cysterskiego w Polsce działająca przy Preze¬sie Polskiej Kongregacji Zakonu Cy-sterskiego (Szlak cysterski w Polsce…2023).

Czytaj więcej