Szlaki dziedzictwa sakralnego Bydgoszczy i regionu kujawsko-pomorskiego
Pracownia Interpretacji Dziedzictwa

Bydgoszcz i po części region kujawsko-pomorski kojarzone są m.in. z dziedzictwem postindustrialnym. Jednak lokalne zasoby historyczne obejmują wiele innych, często mało znanych, ale niezwykle cennych rudymentów przeszłości. Należy do nich dawna kultura sakralna reprezentowana przez zabytki nieruchome (kościoły, synagogi i in.) oraz ruchome dzieła sztuki (architektura wnętrz, malarstwo, rzeźba). Właśnie tym zasobom kulturowym poświęcony jest niniejszy projekt.

Jednym ze sposobów uatrakcyjniania przekazu wiedzy naukowej są metody interpretacji dziedzictwa. Najprostsze definicyjne określenie terminu interpretacji dziedzictwa kulturowego opiera się na trzech pojęciach: udostępnianie nauki, upowszechnianie nauki, uprzystępnianie nauki, gdzie udostępnianie to czynienie otwartym i osiągalnym, upowszechnianie to czynienie powszechnie znanym i edukacyjnie wszechobecnym, a uprzystępnianie to czynienie zrozumiałym i klarownym. A zatem Interpretacja dziedzictwa kulturowego to aktywność edukacyjna, której celem jest wyjaśnianie znaczeń walorów kulturowych, wskazywanie na powody, dla których dane miejsce lub obszar jest ważne dla lokalnej społeczności, państwa, narodu, świata oraz dla pojedynczego człowieka.

We współczesnej dobie globalnych przemian kulturowych, w czasach nowej etyki, która - jak pisze Marguerite A. Peeters (2010) - jest w swoim wymiarze całkowicie sekularystyczna, dobrodziejstwo idei i tradycji judeochrześcijańskiej bywa coraz to bardziej marginalizowane lub nawet wymazywane z paradygmatu światopoglądu człowieka. W obliczu manifestacyjnego charakteru globalnej kultury masowej, wobec pośpiechu i powierzchowności poznania świata s owa tajemnicza sfera sacrum oraz towarzysząca jej cichość i refleksyjność wydaje się wielu ludziom mało pociągająca. Dominacja hedonizmu, przerost werbalizmu nad głębszą treścią sprawiają, że nierzadko ginie ona gdzieś w zgiełku tłumów i kakofonii bodźców. A jednak nie! Jednym z jej niezbywalnych materialnych przejawów jest m.in. sztuka sakralna, której bogactwo stało się przecież niekwestionowanym świadectwem ciągłości europejskiej kultury oraz siły duchowego wymiaru „ludzkiego fenomenu”.