Zakupione stroje dają bardzo szerokie możliwości aplikacji różnych metod nauczania takich jak m.in.: objaśnianie, deskrypcja (opis w stroju historycznym), narracja (opowieść, bajka z elementami prawdy historycznej, legenda, anegdota), elementy sztuk performatywnych (teatr otwarty, drama), gra terenowa i in. oraz sprawiają, że atrakcyjność i edukacyjna efektywność tak przekazywanej wiedzy jest nie do przecenienia.

Na szczególną uwagę zasługują tu przynajmniej dwie formy  "interpretacji edukacyjnej" - zwiedzanie fabularyzowane i stylizowane.

Zwiedzanie fabularyzowane (beletrystyczne) to zwiedzanie dziedzictwa z elementami teatru, performance. Podstawowymi cechami tej formy interpretacji są: 1. przygotowanie scenariusza przedstawienia teatralnego (tj. fabularyzacja wydarzenia historycznego związanego ze zwiedzanymi obiektami), 2. historyczna stylizacja aktorów biorących udział w przedstawieniu (dotyczy głównie stroju, języka, miejsca akcji), 3. zabytkowa sceneria (aktywna eksploracja zabytków i ich otoczenia związanego z prezentowanym wydarzeniem historycznym). Scenariusz jest odgrywany przez przewodnika (gdy scenariusz przewiduje tylko jedną rolę postaci historycznej) lub przez grupę aktorów-przewodników (gdy scenariusz prezentuje wydarzenie z przeszłości, którego bohaterami było kilka osób, dopuszcza się postacie fikcyjne – pod warunkiem zachowania prawdy historycznej dotyczącej prezentowanych wydarzeń lub zjawisk). Przedstawienie ma zwykle charakter interaktywny tzn. w trakcie jego trwania spontanicznie angażuje się także turystów uczestniczących w zwiedzaniu (np. poprzez odczytywanie historycznych cytatów, odpowiadanie na zadawane przez przewodnika pytania, realizację niektórych fragmentów scenariusza itd.). Zwiedzanie fabularyzowane jest zatem spacerem turystycznym połączonym z oglądaniem odgrywanego przedstawienia albo w jednym miejscu na trasie wycieczki, albo z oglądaniem całej akcji rozwijającej się przed kolejnymi zwiedzanymi obiektami. 

Zwiedzanie stylizowane  w pewnym stopniu przypomina zwiedzanie fabularyzowane. Nie ma tu jednak scenariusza i konieczności fabularyzowanej rekonstrukcji wydarzeń historycznych, a jedynie element stylizacji historycznej osoby przewodnika (np. oprowadzanie w stroju historycznym, w przebraniu postaci historycznej lub anonimowej osoby z dawnych dziejów) oraz form przekazu językowego (np. opowiadanie historii stylizowaną staropolszczyzną). 

oprac. na podstawie:
Rafał G. Nowicki - Interpretacja dziedzictwa sakralnego w Bydgoszczy 
i województwie kujawsko-pomorskim – wybrane aspekty merytoryczne i metodologiczne, w maszynopisie

Fotografia
Aranżacja wystawy strojów historycznych w bibliotece WSG - R.G. Nowicki